مقالات و نوشتار های تحلیلی

بنا به گزارش سازمان ملل جمعیت کره خاکی تا سال 2050 به 9.7 میلیارد نفر (دو سوم ساكن در شهرها) خواهد رسید که برای فراهم آوردن نیازهای این حجم از جمعیت ، صنعت ساخت و ساز نیاز به احداث 13000 ساختمان جدید به طور روزانه و همچنین احداث 1126541 کیلومتر (700000 مایل) راه و 90000 پل در سال را تا 2050 میلادی به منظور تامین نیازهای جمعیتی جهان دارد.

با توجه به نرخ بهره وری کم در صنعت ساخت و همچنین کمبود نیروی کار متخصص در آن، بدون استفاده از فن آوری های نوین مدیریتی ، از جمله BIM (مدل سازی اطلاعات ساخت) و همچنین فناوری های نوین ساخت اعم از صنعتی سازی و ساخت مدولار ، شانس پاسخگویی به تقاضای پیش رو (تا سال 2050) در این صنعت بسیار پایین به نظر می رسد.

رقابت برای ارائه پروژه های بهتر ساختمانی و زیربنایی باعث شده است تا شرکت های مهندسی و ساخت و ساز در سراسر جهان به پذیرش و پیاده سازی BIM بپردازند. از سوی دیگر دولت ها و بخش دولتی نیز به دنبال پیاده سازی این مفهوم در پروژه های کشور مطبوع خود می باشند و بدین منظور آئین نامه ها و دستورالعمل هایی نیز در کشورهای پیشرو در پیاده سازی این مفهوم (انگلستان، استرالیا، آمریکا، ...) تدوین گردیده و یا در حال تدوین می باشد. این دستورالعمل در برخی از کشورها و در مقاطعی از صنعت ساخت به صورت اجباری نیز در آمده است (مانند کشور انگلستان) شایان ذکر است که در ایران نیز فعالیت های تدوین دستورالعمل پیاده سازی مدلسازی اطلاعات ساخت (BIM) در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و همچنین وزارت راه و شهرسازی در حال انجام می باشد. همچنین سند چشم انداز BIM در هیئت دولت به تصویب رسیده است.